مالکین پروژه دارای سلایق گوناگون و اهدافی متفاوت در ساخت بودند. این تفاوتها و نیز ضوابط شهرسازی خاص در مورد پیشروی ملک که باعث ایجاد شکست های تحمیلی می شد، در ابتدا ضعف پروژه به نظر می آمد. مانند بیشترین پروژه های شهری مالکین تمایل به استفاده از تمام مساحت ممکن برای فروش را داشتند.
تلاش کردیم با ایجاد جابجایی در جانمایی بالکن ها و افزودن حجم هایی، این ضعف را به نقطه قوت آن تبدیل کنیم.
در ترکیب رنگ سعی کردیم از کلیشه های معمول متریال آجر و چوب دوری کنیم و به رنگ بندی کاملا خنثی دست پیدا کنیم.
با وجود فرم نسبتا پس و پیش و نیز الگوی آجرکاری پرکار، بنای ساختمان روشنا در میان ساختمانهای مجاور آرامشی نسبی و سکونی دلپذیر ایجاد کرده است.

در طراحی لابی پروژه استراتژی استفاده از رنگ های خنثی ادامه پیدا کرد و سنگ سفید با رگه های طوسی با ترکیب آجر و چوب افزوده شد. تنها در کریدور ورودی جهت ایجاد تاکید بیشتر و نیز تنوع بصری از کاشی های سنتی ایرانی در رنگهای متنوع و نیز آینه کاری برای باز تر کردن فضا استفاده شد.

در ساخت این پروژه مصطفی فریدونی به عنوان طراحی سازه و اشکان جمشیدی به عنوان سرپرست کارگاه همراه ایوان مهرازی بودند.